Lydii

Lydii
Lydĭa, ae, f., = Ludia, a country in Asia Minor, the capital of which was Sardis, the fabled original land of the Etruscans, Plin. 5, 29, 30, § 110; Varr. R. R. 3, 17, 4; Cic. Fl. 27, 65; Liv. 38, 39, 16 et saep.—Hence,
A.
Lydĭus, a, um, adj.
1.
Lydian:

regna,

of Gyges, Tib. 4, 1, 199:

aurifer amnis,

i. e. Pactolus, id. 3, 3, 29:

mitra,

Prop. 3, 15 (4, 16), 30:

pensa,

which Omphale gave to Hercules, Mart. 9, 66, 11:

nurus,

i. e. Omphale, Sen. Oet. 371: sil. Plin. 33, 13, 56, § 160: lapis, a touchstone (at first found only on the Tmolus), id. 33, 8, 43, § 126:

moduli,

id. 7, 56, 57, § 204.—
(β).
Subst.: Lydĭon, i, n., a kind of brick, Plin. 35, 14, 49, § 171.—
2.
Transf.
a.
Etruscan:

Lydius fluvius,

i. e. the Tiber, Verg. A. 2, 781: ripa, the right bank of the Tiber, Stat. S. 4, 4, 6:

stagna,

the Trasimene Lake, Sil. 9, 11.—( Lydii, false read. for ludii; v. ludius).—
b.
Rhætian (because the Rhætians were descended from the Etruscans, the descendants of the Lydians):

undae,

the Lake Benacus, Cat. 31, 13.—
B.
Lydus, a, um, adj., Lydian:

Lydus servus,

Cic. Fl. 27, 65:

puella,

i. e. Omphale, Ov. F. 2, 365:

Lydae pondera gazae (i. e. aurum Pactoli),

Stat. S. 5, 1, 60:

nurus,

Val. Fl. 4, 369.—
2.
Transf., Etrurian, Etruscan.— As subst.: Lydi, ōrum, m.:

Lydorum manus,

a band of Etruscans, Verg. A. 9, 11.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • HYAGNIS — Phryx, Marsyae pater, an fil. variant enim Auctores, primus duas tibias uno spiritu animavit, laevaeque et dextrae acuto tinnitu, gravi bombo concentum Musicum miscuit, Appule ius in Floridis. Quod tamen alii marsyae tribuunt. Poeta Grae cus hinc …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LOEMIUS — Apollinis cogn. quod ei Lydii imposuêrunt ob malorum expulsionem, finitâ pestilentiâ. Sol enim aera rarefacit, et expurgat. Hinc Seneca in Oedip. Act. 1. v. 108. Una iam superest saliss. Si quam salutis Phoebus ostendit viam …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LUDII — olim non alii dicebantur, quam vero saltatores et histriones, qui et Ludiones, in Glossis Σαιυριςταὶ, Σκηνικοὶ; non a ludendo, ut placet viris doctis,s ed a Lydis, qui inter nationes saltationi bacchationique deditas: unde Ludius et Ludio, pro… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TIBIA — I. TIBIA Phrygia, in universum sic dicta, Suidas: Τιβία. Φρυγία ὅλη. Vide Palmer. p. 575. II. TIBIA instrumentum maxime ὀργιαςικὸν καὶ παθητικὸν, Atistoteli in Politicis, et Appuleio Miles. l. 5. qui proin, uti loqui de cithara, canere de choro,… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”